Ford heeft een mooie score neergezet in de sprintraces in Perth. Mark Winterbottom won beide races op zaterdag, Chaz Mostert werd 2e en 4e.”Frosty” nam dankzij een slechte dag voor Jamie Whincup ook de leiding over in de stand.
Al in de kwali bleken de FGX Falcons van Prodrive te snel voor de rest. In Q1 was Mostert het snelste, in Q2 Winterbottom. Whincup had een hele slechte Q1 met pas de 21e tijd, maar klauwde zich in Q2 naar de 4e plaats, dus het was in race 1 pappen en nathouden. De regerende kampioen dacht daar zelf anders over en maakte een prima start. Helaas kwam hij aan het eind van het rechte Andre Heimgartner tegen, die hem van 17 weer naar 19 liet terugvallen door hem aan de kant te zetten.
Erg snel ging het niet met de vooruitgang van Whincup, na 12 van de 25 ronden was hij pas tot plaats 17 opgeschoven en vast komen te zitten achter een stijfkoppig verdedigende Michael Caruso. Vooraan had Mostert een plaats verloren aan Winterbottom, die de rest van de race niet meer in te halen. Reden lag in de laatste twee bochten van het circuit, waar Mostert steeds net meer overstuur had dan zijn teamgenoot en steeds een paar tienden per ronde verloor. Aan de finish was een halve seconde genoeg voor de eerste overwinning van de dag. Mostert werd 2e, Lowndes kon weinig meer doen dan aanklampen en werd 3e. Whincup wist naast Caruso ook Ash Walsh nog in te halen en beperkte de schade tot een 15e plaats.
HRT had een ook geen beste dag; Garth Tander kwam met ophangingsproblemen binnen en James Courtney ging nog een rondje knokken met lievelingsvijand Will Davison, die hem vrij hardhandig aan de kant beukte om de zevende plaats. Toch schijnen de twee weer “on speaking terms” te zijn, een roddelblad dat een foto van de twee met de koppen tegen elkaar wilde laten maken kreeg nul op het rekest. Courtney maakte overigens nog meer vrienden toen hij David Reynolds probeerde af te knijpen op het snelste punt van het circuit: de Ford rijder raasde met twee wielen door het grind en vermeed maar net een crash
In de tweede was “Frosty” opnieuw het snelste weg en trok een mooi gat naar Whincup in de eerste 200 meter. Daarachter buitelden de achtervolgers over elkaar heen om maar als eerste achter de Ford aan te kunnen. Whincup had net genoeg marge, maar Lowndes kreeg het lastig met Mostert die eerst goedschiks en daarna kwaadschiks probeerde de derde plaats over te nemen. Behalve een kortstondige actie in ronde 3 leverde dat niet veel op en toen Lowndes hem terugpakte, tikte Mostert de RBR Holden aan, zodat hij meteen de aansluiting kwijt was en in de klauwen van Fabian Coulthard viel, Die keek het een paar rondjes aan en haalde de Ford toen in; het ging hem te langzaam.
Coulthard zette ook nog flink druk op Whincup, maar die brak niet, zodat beiden op ruime afstand van Winterbottom als 2e en 3e eindigden. Opvallend was het rijden van Shane van Gisbergen, die besloot voor de 200 km race een extra set banden te sparen en de 2e race er aan op te offeren door met zijn oude banden uit race 1 uit te rijden. Het leverde prachtige drifts op van de Kiwi, maar hij raakte vlak voor het einde nog van de weg omdat zijn achterbanden er compleet aan gingen. Ook Scott Mclaughlin kwam niet aan de finish, de Volvo S60 viel uit met een defecte sensor die de hele auto electronisch in de war stuurde.
Stand na acht races:
1 Mark Winterbottom – 583pt
2 Jamie Whincup – 582pt
3 Craig Lowndes – 579pt
4 James Courtney – 554pt
5 Shane van Gisbergen – 532pt
Bron: Alex Hendrix
Foto’s: getty images; v8supercars.com.au
