Van een spannend seizoenseinde was er tijdens de laatste wedstrijd nauwelijks sprake. Immers twee laureaten waren reeds gekend en enkel bij de zware jongens van de klasse B (+1600cc) moest er nog gewacht worden tot de laatste wedstrijd. Daar stonden twee duo’s met gelijke punten geklasseerd. Glenn Cools en Jonas Kemps, beiden met 86 punten en Jan Driesen en Stijn Severeyns respectievelijk met elk 71 eenheden achter hun naam. Geen fouten maken en snelle chrono’s laten noteren was de opdracht.
… en de dagwinnaars werden
Klasse A: Van Nunspeet
Klasse B: Kemps
Klasse C: Nijssen
Klasse A:
Van Nunspeet, de perfecte score
Hadden wij dan iets tegen Steven Van Nunspeet? Mocht hij dan al niet in de voorlaatste race kampioen gekroond worden? Natuurlijk wel! We zagen artikel 35 van het algemene reglement over het hoofd dat stipuleert dat er twee schrapresultaten mogen worden ingegeven bij een totaal van 7 proeven en dus had Steven geen nood meer aan dat ene punt waarvan we vooraf declameerden dat hij dat nog moest halen. Mea culpa dus… Hoe dan ook was het voor Van Nunspeet allemaal academisch want hij had al beslist om toch deel te nemen en te proberen het seizoen in alle schoonheid af te sluiten. Maar ook vice-kampioen Davy Van Ratingen had met de Corolla GT nog iets te bewijzen en het zag er voor hem na drie reeksen best aardig uit. Met een tweede, een vijfde
en éénmaal een snelste chrono had Van Ratingen de pole position beet. Van Nunspeet mocht zijn Honda Civic naast hem op de grid zetten maar het
was Jacky Simons (Toyota Corolla), de winnaar van de B- finale, die het beste vertrok met Van Nunspeet in zijn kielzog. Van Ratingen was al snel het ritme kwijt en dook maar meteen de joker passage in, maar hoe je het ook draaide of keerde, Van Nunspeet is en was opnieuw een klasse te sterk. “Steven is onder meer de terechte winnaar, daar moet ik geen doekjes om winden”, aldus Davy Van Ratingen. Martijn Engelen (Honda CRX) ging in de laatste race van het
jaar als derde over de meet. Van Nunspeet, die zat Simons op de hielen, en pakte de kop over nadat deze ging jokeren. Het werd opnieuw een klinkende overwinning. “Toch één van mijn betere races van dit seizoen”, sprak de nieuwbakken kampioen tevreden. “Ik was vroeg gaan jokeren en wist eigenlijk niet of Simons nog moest. Over de radio was het niet duidelijk.” Van Nunspeet sluit af met zes overwinningen op zes deelnames, met het maximum van de 100 te behalen punten. “Nog even doorgaan in de klasse A” is zijn plan voor het volgende seizoen. “Als ik nationaal wil gaan dan moet ik een andere wagen bouwen, maar daar ben ik nu aan bezig…”
Klasse B:
Kemps volgt zich zelve op
Nooit eerder was de spanning binnen deze klasse zo groot. Vier rijders konden in theorie met de titel gaan lopen, en ze stonden mooi per paar genoteerd met gelijke punten. Glen Cools realiseerde voor de wedstrijd zonder meer het strafste exploot. Tijdens de voorlaatste wedstrijd legde hij in Maasmechelen de Kadett zwaar op zijn dak. “Zo goed als alles was stuk”, verklaarde Glen, “Maar we raapten de moed terug bij elkaar en deden ons best om in een mum van tijd een nieuwe wagen klaar te stomen voor de laatste wedstrijd. We testten hem op de Opendeur in Arendonk en om eerlijk te zijn zag alles er netjes uit
voor de finale race.” In niet minder dan twee weken bouwde hij samen met het team dus een nieuwe wagen, maar het mocht niet baten. De Balenaar kreeg nog maar eens met pech af te rekenen. Eerst gaf een aandrijfas de geest. Vervolgens ging de koppeling stuk en niet veel later stond de wagen met twee lekke banden op het asfalt. Na drie reeksen stond de Opelrijder pas als elfde genoteerd. Hij moest vertrekken vanuit een C-finale, die hij won, maar zijn hoop eindigde tegen de vangrail toen hij in de B-finale een aanrijding had met Andy Leysen (BMW M5). Zo kreeg Jonas Kemps (BMW E36) de sleutel naar de
titel in handen, nog voor die aan zijn eigen A-finale begon. Kemps hield het hoofd koel en reed doordacht naar de winst. Poleman Nik Van de Perre (Volvo 242) ging als tweede over de meet voor Johnny Geudens (BMW E46). “Het is maar gelukt wanneer op het einde van de dag alles fair is verlopen en je plezier hebt gehad aan de race”, filosofeerde Kemps, die zichzelf opvolgt als kampioen in de klasse B.
Klasse C:
Valgaere, derde plaats
Bij de Promo klasse was het al een tijdje een uitgemaakte zaak wie er kampioen zou worden. Maasmechelaar Stefan Thomassen (Opel Corsa) reed dit jaar een vlekkeloos seizoen, maar echt makkelijk was het dan ook weer niet. Bart Vandooren (Opel Kadett) won twee races en bleef tot de voorlaatste race aanklampen. Het kampioenschap kreeg zijn definitieve wending toen Thomassen en Vandooren door boosdoener Paul In de Braekt (Citroen Saxo) van
de baan werden gereden in de voorlaatste wedstrijd. In de Braekt werd op de vingers getikt door de wedstrijdleiding. Thomassen werd vroegtijdig kampioen en Vandooren moest zich tevreden stellen met een tweede plaats. Voor de laatste race van het jaar stond Stefan Thomassen aan de kant wegens een zware val met de mountainbike. Vandooren en In de Braekt vochten een fel duel uit voor de winst maar opnieuw liep Vandooren tegen zijn zwarte beest In de Braekt aan, toen beiden er af gingen in bocht 1 nadat ze beiden zeer laat in de remmen gingen. Het werd dan B- finale winnaar Wouter Nijssen (Honda CRX) die ook in de A-finale het laken naar zich toe trok, voor Devlin Thijs (Opel Corsa) en Kim Valgaren (VW Golf). Valgaeren komt zo op de derde trede
van het seizoenspodium terecht. “We hadden een schitterend seizoen”, vertelde de aanwezige Thomassen, “en ik had ook Vandooren zeker de titel gegund.” Thomassen moet nu vaarwel zeggen aan de klasse C en laat nog even in het midden hoe het seizoen 2017 er voor hem zal uitzien.
Bron: pb vas dynamiek