Een langzaam leeglopende linkervoorband heeft Eru Prestige-coureur Niels Langeveld afgehouden van een nieuwe overwinning in de SEAT Leon Eurocup. De Nederlander, die van pole position was vertrokken, had zich op zaterdag 8,5 seconden losgereden van de rest van het veld toen hij na een safetycarsituatie enorm veel last van onderstuur kreeg. In plaats van een dominante zege werd het een vierde plaats. Na afloop bleek een lekke band de boosdoener. In de race van zondag startte poleman Langeveld vanaf de tiende startplek, vanwege de ‘reversed grid’ in de Eurocup. Na een moeizaam begin stoomde hij op naar opnieuw een vierde plaats. Voor het eerst een weekend zonder beker, maar zijn winnende snelheid geeft Langeveld een goed gevoel voor de rest van het seizoen.
Langeveld was naar Italië gekomen als de nieuwe leider in het kampioenschap, nadat hij op Paul Ricard geschiedenis had geschreven in de SEAT Leon Eurocup. Voor het eerst in de historie van de klasse wist een coureur in één raceweekend beide wedstrijden op zijn naam te zetten – en Langeveld was degene die het voor elkaar kreeg, als debutant in het kampioenschap nog wel.
Vol vertrouwen waren Langeveld en zijn team Baporo Motorsport naar Mugello afgereisd, het prachtige circuit in de glooiende Toscaanse heuvels buiten Florence. Op de baan van 5,2 km lengte, waar Ferrari geregeld tests en demonstraties uitvoert, moest Langeveld er in de vrije training even in komen. “We hadden goede snelheid, al moeten we nog wel wat stapjes maken”, zo keek de regerend Benelux Clio Cup-kampioen na de eerste sessie terug op zijn kennismaking met Mugello. “Maar hebben we alleen op oude banden gereden, dus we hebben er wel een goed gevoel bij.”
Dat bleek in de kwalificatie, toen Langeveld naar zijn derde pole position op rij reed. De Sassenheimer had er wel twee pogingen voor nodig. “Mijn eerste flying lap voelde goed, maar ik kwam nog wat tekort. Dat lag niet aan de auto, ik moest zelf gewoon geen foutjes maken, zo zei ik tegen het team. Ik ben toen nog eens gegaan en toen lukte het: vijf tienden sneller dan de eerste keer. Dat bleek goed voor de pole, met twee tienden verschil. Het was geen perfect rondje, maar wel goed genoeg.”
Na zijn derde pole op rij ging Langeveld op zaterdag op jacht naar zijn derde zege op rij. Tot het moment van de lekke band ging alles volgens plan, zo vertelt hij. “Ik heb dit seizoen nog nooit zo’n goede start gehad! Alles ging perfect, ik was een seconde per ronde sneller dan de rest. Ik had een gat van 8,5 seconden geslagen toen ik over de boordradio tegen het team zei: het enige dat er nog kan gebeuren, is een safety car. En ja hoor, precies toen kwam er een safety car…”
Langeveld raakte zo zijn zorgvuldig opgebouwde voorsprong kwijt, maar nog maakte hij zich geen zorgen. “Het was jammer, maar ik wist dat ik met deze snelheid een gaatje zou kunnen slaan. Helaas ging het na de herstart bij het aanremmen van de eerste bocht al mis: ik onderstuurde bijna de bocht uit! Ik dacht eerst dat ik zelf een foutje had gemaakt, maar toen gebeurde ’t bij elke bocht naar rechts. Vooral in de snellere bochten naar rechts liep de auto steeds naar buiten.”
In de twee ronden die nog te gaan waren na het vertrek van de safety car zag Langeveld drie auto’s voorbijkomen, waaronder die van zijn grootste rivaal Stian Paulsen. De Noor schreef de race op zijn naam, terwijl Langeveld genoegen moest nemen met een vierde plaats. “Het bleek een langzaam leeglopende band linksvoor te zijn geweest”, vertelde Nederlander na afloop. “Misschien heb ik een schroefje opgepikt tijdens de safety car, je weet ’t niet. Er hoeft maar een klein gaatje in te zitten of je verliest meteen spanning – en dat is met een lage bandenspanning van 2,0 bar funest. Doordat ik nog vierde werd, is de schade te overzien, maar het is wel doodzonde na zo’n dominante race.”
Op zondag moest Langeveld vanaf de tiende plaats vertrekken, het gevolg van de ‘reversed grid’ in de Eurocup, die bepaalt dat de eerste tien uit de kwalificatie de tweede race in omgekeerde volgorde moeten vertrekken. Op Paul Ricard reed Langeveld van die plek naar een historische overwinning, maar op Mugello schatte hij zijn kansen minder hoog in. “Ik moet met deze pace naar voren kunnen rijden”, zei hij vooraf, “maar P1 is niet te doen. Hier is het moeilijker inhalen dan op Paul Ricard. Daarom neem ik in het begin niet te veel risico en spaar ik mijn banden. Dan hoop ik aan het einde mijn slag te slaan.”
Het strijdplan van Langeveld kwam precies uit, al begon de race niet naar wens. “Ik werd bij de start naast de baan geduwd, wat me flink wat posities kostte. Daarna duurde ’t heel lang voordat ik kon inhalen. Ik had niet de snelheid die ik had verwacht, misschien doordat ik naast de baan was geraakt. Als er vuil op de radiateur zit, kan hij minder koelen en schakelt de elektronica het vermogen terug. Toen ik eenmaal langs de eerste tegenstander was, kreeg ik meer rijwind en had ik eindelijk de pace. Anderen kregen toen ook meer bandenslijtage, waarna ik de een na de ander voorbijging. Maar de kop was toen al te ver weg om er iets aan te kunnen doen.”
Langeveld kijkt ondanks twee nette vierde plaatsen met gemengde gevoelens op het weekend terug. “Een eerste en een vierde plaats had ik mooi gevonden. Dit is wel een dompertje. Voor het eerst dit seizoen ga ik zonder beker naar huis. Maar ja, dat is autosport. Dan kunnen er altijd dingen gebeuren waar je geen invloed op hebt. Maar ik ben ook tevreden: ik heb opnieuw laten zien hoe snel ik ben. Niemand was mij dit weekend op snelheid de baas.”
De SEAT Leon Eurocup gaat nu zijn zomerstop in. In de zomer gaat Langeveld zich goed voorbereiden op de volgende races van het kampioenschap, op 10-11 september op de Red-Bull-Ring. Met het tempo dat hij op Mugello aan de dag legde, moet Langeveld ook in Oostenrijk hoge ogen kunnen gooien.
Bron: pb niels langeveld
Foto’s: pb niels langeveld
https://www.youtube.com/user/Niels481
