De derde etappe van de Dakar 2017, van Tucuman naar Jujuy, was bepaald geen kattenpis. Arjan Bos was dan ook blij dat hij de finish wist te bereiken zonder al te grote problemen. Vrijwel elke van de 364 kilometer was zwaar. De hoogte, met een piek van bijna 5000 meter, maakte het nog eens extra moeilijk.
Zacht zand, kort afsteken, knippen en zo af en toe een rio met een afstap van soms wel drie meter waar je dan omheen moet rijden: dat was het scenario van het eerste deel van de proef. Extra lastig waren de volle tanks waarmee de motoren van start gingen in deze omstandigheden. In het mulle zand moeten rijden met zoveel liter brandstof maakt het niet makkelijk. Noodzakelijk was de brandstof wel, om het eerste deel van de pittige special te kunnen halen. “Ik heb wel een beetje vals gespeeld”, bekende Bos. “Ik zag op een gegeven moment wat jongens zoeken naar de route en daar ben ik achteraan gereden. Uiteindelijk hebben we alle waypoints gehaald.”
Geroosterd luciferhoutje
Het was heet in het eerste deel van de derde etappe en het beloofde koelere weer kwam pas echt op hoogte. Warm aankleden was het advies maar dat was in het eerste deel veel te warm geweest voor Bos. “Ik dacht: als dit nog veel langer duurt, ga ik dat echt niet trekken. Maar na een kilometer of 30, 40 werd het beter, minder technisch en meer mijn stijl. Het werd wat vloeiender allemaal. Ik heb rustig aan kunnen doen en ook de hoogte was gelukkig geen probleem.”
Dat het in de bergen kan spoken was bekend, maar op de hoogvlakte van Argentinië was het zo bar en boos dat Bos besloot te stoppen. “Gigantische onweer met bliksem. Ik zag het her en der inslaan. Ik had weinig zin om te veranderen in een geroosterd luciferhoutje dus ik ben gestopt om het even af te wachten. Gelukkig bleef het een beetje aan de zijkant van de berg hangen.”
Met het regenpak aan kon de paprikateler zijn weg vervolgen en kwam hij van alles tegen: hagel, stof en water waardoor het soms spekglad werd. “Het was net de crossbaan bij ons. Die sproeien ze altijd, dus ik ben wel gewend aan een gladde ondergrond. Heerlijk, dat speedwayen!”
‘Mietjesroute’
De vierde etappe, van Jujuy naar Tupiza in Bolivia, voert langs een duinenpartij die op 4000 kilometer hoogte ligt. De wedstrijdleiding heeft de mogelijkheid geboden een route te kiezen die om de duinen heen gaat. De prijs daarvoor is 12 uur straftijd. Bos twijfelt: “Ik weet nog niet wat ik ga doen. Als ik denk aan hoe slecht de motor liep in die ijle lucht, weet ik nog niet of ik dat risico wel ga nemen. Ik ben niet zo ervaren en kan misschien beter 12 uur straftijd pakken door de mietjesroute te nemen, dan het risico te lopen dat ik in die duinen vast komt te staan. Zonder lucht voor mezelf en voor de motor kom ik daar dan niet meer uit. Ik kijk het even aan en als ik in de special zit, neem ik de beslissing.”
Bron: pb arjan bos
Foto’s: pb arjan bos