De doelstelling van Erik van Loon en Wouter Rosegaar was om minimaal in de top 10 te eindigen in de Dakar 2016. Na hun historische vierde plaats in de Dakar van vorig jaar waren ze dat aan hun stand verplicht, vonden ze. Met een eveneens historische tweede plaats in de negende etappe was het duo hard op weg die doelstelling glansrijk te halen. Eén mechanische tekortkoming gooide roet in het eten. Toch is Erik van Loon niet ontevreden over zijn Dakar. “Die tweede plaats, in een cruciale etappe, zegt me misschien wel meer dan de vierde plaats van vorig jaar.”
Maar liefst tien keer deze Dakar stuurde Erik van Loon zijn Mini naar een klassering ruimschoots binnen de top 15. Vier daarvan waren top 10-noteringen, met de tweede plaats in etappe 9 als excellent hoogtepunt. Het gaat de boeken in als de beste prestatie van een Nederlander in een officiële etappe. Niet de misselijkste etappe bovendien: een lus door de verraderlijke duinen bij Belèn, bij temperaturen van ver boven de 40 graden Celsius.
Concurrenten van Van Loon gingen bij bosjes in de fout en verloren tientallen minuten – of meer. Door het hoofd koel te houden en zich niet te laten verleiden, pakten Van Loon en navigator Rosegaar een enorme winst. Waar anderen met lekke banden te kampen hadden, vast kwamen te zitten in het zand of hun materiaal en zichzelf over de kop joegen, gaf Van Loon slechts 10 seconden toe op Carlos Sainz – op dat moment de leider in het klassement. Het bracht Van Loon naar de achtste plaats.
HARDER GEREDEN IN STERKER VELD
“Qua rijden en navigeren hebben we niet veel verkeerd gedaan,” zei Van Loon bij de finish van de laatste etappe, waarin hij opnieuw tiende werd. “We hebben gemiddeld 20 procent harder gereden dan vorig jaar, in een aanzienlijk sterker veld, waarin de Mini niet de beste auto was. We hebben opnieuw laten zien dat we met de top 10 meekunnen en daarin thuis horen. De resultaten wijken gemiddeld niet veel af van die van vorig jaar. We hebben alleen de pech gehad dat we er twee slechte dagen tussen hebben zitten, die we vorig jaar niet hadden. Dat is jammer, maar in de ene Dakar heb je net dat beetje meer geluk dan de andere. Er zijn er maar weinig die niets meemaken.”
Een uitglijder die in een ravijn eindigde in etappe 3 was een vroege tegenvaller, maar die had uiteindelijk nog niet eens zulke grote consequenties voor het klassement. Een rol in etappe 10 had dat wel, maar die was niet rechtstreeks op het conto van Van Loon of Rosegaar te schrijven. Een verkeerd type vering was er de oorzaak van dat de Mini op de zijkant in een kommetje in de duinen terecht kwam. Het tijdverlies dat dit opleverde, was niet meer in te lopen.
Op andere dagen speelden kleine dingetjes een rol. “In de drie dagen op hoogte werkten de remmen niet goed,” analyseert Van Loon. “Dat heeft tijd gekost, maar we hebben dat wel redelijk kunnen managen. Anderen zouden er misschien afgevlogen zijn met zoiets. Wij hebben uiteindelijk toch nog op een best mooie dertiende plaats de rally afgesloten. Met de top 10 was ik meer tevreden geweest, maar over het geheel gezien denk ik dat we het goed hebben gedaan.”
De Dakar 2016 was voor Erik van Loon zijn achtste en de zesde keer dat hij de rally uitreed. Navigator Wouter Rosegaar noteerde tien uit tien – een bijzonder record – waarvan de laatste drie keer naast Van Loon.
De meningen zijn verdeeld over hoe zwaar de Dakar van 2016 nu eigenlijk was. Er vielen procentueel minder deelnemers uit dan vorige jaren, maar dat was grotendeels te wijten aan extreme weersomstandigheden die de organisatie noopten etappes in te korten of af te gelasten. “Het is jammer dat de eerste dagen in de duinen van Peru niet door konden gaan. Dat daarnaast van de alternatieve route veel kilometers wegvielen door afgelastingen en neutralisaties, is voor veel deelnemers een gelukje geweest. Door die annuleringen gebeurde er in de eerste week niet veel,” zegt Van Loon. “Maar de tweede week heeft dat ruimschoots goedgemaakt. Als ze de route hadden omgedraaid, met de drie, vier zwaarste etappes in de eerste week, had het er al heel anders uitgezien. Het parkoers op zich was niet zo verkeerd. Er zat van alles in.”
Foto’s: pb van loon racing