De medaille is in de tas, maar Maik Willems en Rob van Pelt hebben ‘m deze Dakar niet cadeau gekregen. Met spierballen van een dag sleuren – wegens niet-werkende stuurbekrachtiging – maar vooral heel voldaan stonden de mannen van het Bastion Hotels Dakar Team op het podium. “Hoe groter de ellende, hoe groter de voldoening,” zei Willems. “Dus dat is héél veel voldoening!”
De Dakar van 2016 was er een met twee gezichten voor Willems en Van Pelt. De eerste week ging het fluitend, zonder problemen. Die kregen ze in de tweede week dubbel en dwars voor de kiezen: een kromme jack, een kapotte sensor, op sleeptouw achter een truck over een knippenpad en een ongewild dagje sportschool door kapotte stuurbekrachtiging in de bergen. “We hebben onze portie gekregen,” constateerde Willems. “Alle ellende die je kunt bedenken, hebben we gehad. Nu schuwen we een beetje afzien gelukkig niet. In de auto ontstond een sfeertje van ‘ze gaan ons godverdomme niet klein krijgen!’. En dan is de voldoening zo groot als het lukt.”
De eerste week was weinig spectaculair, maar de tweede week was dat wel. Veel deelnemers klaagden over het gebrek aan duinen. Maik Willems had die ook wel meer gewild. “In de duinen heb je tenminste de ruimte. Maar het zand dat we nu kregen, was misschien wel nog gemener. Wat een vervelend plakspul. Nauwelijks doorheen te komen! Maar het moet toch. Je staat er alleen voor – met z’n tweeën alleen in ons geval. Daardoor doe je levenservaring op die je nergens anders krijgt dan in de Dakar. En dat is er zo mooi aan.”
Ook ‘de Peters’ van zusterteam Kamera Express haalden de finish. Merceij en Erren hadden net als Willems en Van Pelt een dosis pech, maar sloegen zich er zwoegend doorheen. Kornelis Offringa en Thomas de Bois kwamen door het vele assistentiewerk als op vier na laatste truck aan de finish.
Bron: Bastion Hotels
Foto’s: Bastion Hotels