In 2.03.13 denderde Adwin Hoondert door de 211 kilometer lange zesde etappe van de Africa Eco Race, om als vijfde truck te arriveren in het eerste bivak op Mauretaanse bodem. En dan had hij het nog kalm aan gedaan. “Op 85 procent ongeveer. Ik wil het spul graag heel houden.”
Het was een lange dag geweest voor de deelnemers aan de Africa Race. In alle vroegte waren ze vertrokken uit Dakhla richting de grens met Mauretanië, waar de formaliteiten uren in beslag namen. Adwin Hoondert kroop om 4 uur uit zijn slaapzak. “Een veel te lange dag”, vond hij. “Vooral omdat we zes, zeven uur hebben staan wachten. Had dat nou niet wat vlotter gekund?”
Juist vanwege het hangen en wachten besloot Hoondert om niet al te driest de proef in te gaan. Even de concentratie verliezen en een fout is snel gemaakt. “Ik heb heel bewust behoudend en materiaalsparend gereden. Ik heb vorige week al genoeg tijd verspeeld met allerlei kleine dingetjes. Mijn gevoel zegt dat we het lek boven hebben, en dan wil ik het niet zelf verpesten. Onderweg zagen we ook Jan van de Laar al staan met een gebroken bladveer. Daar heb ik allemaal geen zin in. Als ik bij de start in de truck kruip, wil ik er pas bij de finish weer uit. Kunnen blijven zitten is toch wel heel lekker.”
De proef, de eerste in Mauretanië, was weer een heel snelle. “Het was zo voorbij”, vond Hoondert. “Het was niet zo ingewikkeld: snelle paden en een paar duintjes, die niet zo veel voorstelden. In Peru hebben ze meer en moeilijkere duinen… Maar er zaten toch wat verraderlijke stukjes tussen hier en daar, met gaten en knippen.”
De boel heel houden was het devies voor Hoondert. Zeker nu de grote duinenpartijen dan toch echt in aantocht zijn en morgen de marathonetappe is. Na een proef van 486 kilometer moet de truck in een parc fermé worden gezet en mogen de monteurs er niet aankomen.
Bron: fb hoondert rally team